2 Şubat 2011 Çarşamba

"Hayatta doğru insanı kaç kere bulabilirsin?" / Once

"Bir film izledim ve.." diye bir giriş yapasım var yazıya.. Sabahın 5'inde izleyip de muhteşem bir parçaya avaz avaz eşlik etmemek için kendimi zor dizginliyorum. Neden bunca süre bekledim izlemek için bilmiyorum fakat sanırım en doğru zamanda izledim "Once" isimli filmi, ki bundan sonra da "Once" şeklinde yazacağım zira filmin Türkçe bir ismi yok. Öyle bir film ki, en "baba" müzikaller bile bu denli etkileyici olmayı başaramadı gözümde, zamansız ve şov amaçlı parçaları, yok yere dansa başlayan milyon dolarlık şöhretleri ile. Oysa ki İrlanda'dan çıkıp gelen bu filmde The Frames isimli grubun solisti olan Glen Hansard'ın gitarı ve sesi ile halihazırda bir piyanist olan Marketa İrglova'nın tuşlara dokunuşunun tarifsiz bütünleşmesi insanı  şarkıları tekrar tekrar dinlemeye, dinledikçe daha bir bağırarak eşlik etmeye teşvik ediyor. Filmin bu denli sıcak ve doğal olmasının önemli bir nedeni de iki başkarakterin de oyuncu olmaması.  1 saat 26 dakika gibi kısa bir süredeve basit bir hikaye etrafında, üstelik bu sürenin yarısını -belki daha fazlasını- birbirinden güzel parçalar ile geçirerek bu denli sıcak bir film yaratmak gerçekten inanılmaz.

Umutsuz bir aşkın peşinde Londra'da sürüklenen ve annesinin ölümüyle Dublin'e, babasının yanına dönen delikanlımız -ki filmde bir isim geçmiyor- babasının dükkanında elektrikli süpürge tamir ederken bir yandan da sokaklarda şarkılarını söyleyerek yaşamını kazanıyor. Çek Cumhuriyeti'nden Dublin'e kızı ve annesiyle,kocasını geride bırakarak, göç etmiş kızımız  -o da isimsiz- ise aynı sokaklarda çiçek satarak geçimini sağlamaya çalışıyor. Ve bu iki dünyanın bir akşam kesişmesiyle iki ilişki mağlubu, hayat mağduru , ki isimsiz olmalarının temel nedeni de bu durumdaki her ademoğluna sesleniyor olması bence, zevk aldıkları şeye, müziğe sığınarak bize bol bol ziyafet sunuyorlar. Tabi öyküye tanıklık ettikçe sevginin illa ki bir öpücük ya da beraber olmak değil; doknumadan öte, aynı havayı solumanın, aynı kaldırıma oturmanın verdiği mutluluk olduğunu hatırlıyoruz.Filmin sonu da bizi sevgi denen kavram hakkında düşünmeye mecbur bırakıyor zaten.

Uzun süreden beri kabul edildiği gibi bir kere daha belirtmek gerekir ki, öyle filmler, öyle hikayeler sizi bulur ki, dev bütçeli, bol efektli, teknoloji şaheseri sayısız filmlerin hep eksik bıraktığı bir yanı, belki de en önemli yanı tek başına  doldurur, yüreğinizde derinleşir. Bu film de tam eksikliğini çektiğiniz duygular için yaratılmış bir film. Hepimize dair duygular içeren bir film.



En kısa zamanda karşılaşmanızı ve izlemenizi dilerim. O kadar müzikle iç içe bir film olduğundan dem vurup da filmin hem başında hem de sonunda eşlik eden,aynı zamanda 80. Oscar ödüllerinde en iyi şarkı ödülümü de almış "Falling Slowly" isimli parçayı filmden sahneler eşliğinde paylaşmadan bitirmeye içim elvermedi. Beğenmenizi umuyorum.

Filmin Adı   : Once
Yapım Yılı  :2006
Yönetmen  :John Carney
Oyuncular : Glen Hansard , Marketa Irglova
imdb Puanı :8,0 (36.094 oylama)

--Falling Slowly--
i don't know you
but i want you
all the more for that
words fall through me
and always fool me
and i can't react
and games that never amount
to more than they're meant
will play themselves out

take this sinking boat and point it home
we've still got time
raise your hopeful voice you have a choice
you've made it now

falling slowly, eyes that know me
and i can't go back
moods that take me and erase me
and i'm painted black


you have suffered enough
and warred with yourself
it's time that you won

take this sinking boat and point it home
we've still got time
raise your hopeful voice you had a choice
you've made it now

take this sinking boat and point it home
we've still got time
raise your hopeful voice you had a choice
you've made it now
falling slowly sing your melody
i'll sing along




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder